“Steeds waren er plannen, en dan was het geld weer op. De crisis heeft nogal wat roet in het eten gegooid. Terwijl bewoners echt toe waren aan vernieuwing. Ondertussen wilde een groepje bewoners juist geen vernieuwing van de wijk, maar een monumentenstatus voor alle woningen. Daar hebben wij ons tegen verzet. Hoezo een monument met een douche in de keuken?

De bewonerscommissie maakt zich hard voor betaalbare woningen. Iedereen moet een huur hebben die past bij zijn of haar inkomen. Daarom hebben we aangedrongen op meer sociale huurwoningen dan in de oorspronkelijke plannen waren opgenomen. Dat is een van de redenen waarom sommige woningblokken toch niet worden gesloopt, maar gerenoveerd.

Ook tijdens vergaderingen van de deelraad hebben we ons als bewonerscommissie hard gemaakt voor de vernieuwingsplannen. We hebben duidelijk kunnen maken dat de bestaande woningen te klein en daardoor ongeschikt zijn voor een rollator of rolstoel. Terwijl hier veel ouderen wonen. Gelukkig werd er geluisterd. De oplevering van blok M, met appartementen voor 65-plussers, is hiervan een sprekend voorbeeld.”